ثالثا: ادیان پیشین در گیر تحریف جدى گردیدهاند؛ به سیرتکاملاى که از کتابهاى آسمانى زیرا تورات و انجیل چیزى جز اسم نمانده میباشد و دخالت بشر درین کتابها آنقدر آشکار میباشد که حتى یهودیان و مسیحیان به آن اعتراف دارا هستند.
به این ترتیب، پیمان به پلورالیسم دینى و تکثر در آیین، امرى موهوم و بیشتر بازى با لفظ ها میباشد؛ به دلیل آن که آئین در هیچ عصرى داراى کثرت نبوده و وجود ندارد بلکه آیین یک فرمان واحد میباشد (اسلام) البته این که شریعتهاى مختلفى وجود داراست و حتى امورى زمینى زیرا بودایى، شینتو آئین شمرده مىگردد، هیچ گا حسینیه نصرت مشهد ه به معناى آئین آسمانى نبوده و وجود ندارد.(11) در اینجا گفت و گو در ادیان آسمانى میباشد که در هر عصرى یکى بیشتر نبوده و بعداز نزول قرآن کریم ومهربان و رسالت حضرت محمد بن عبدالله صلى الله علیه و آله فقط آئین قابل پیروی، آیین اسلام میباشد و دینهاى طبیعى زیرا بودایى و شینتو، آیین محسوب نمىشوند.
2ـ بررسى بخشى از احکام مشترک در میان اسلام و ادیان دیگر
آنچه گفتیم بخوبى پر‌نور مىسازد که برخى از احکام میان ادیان آسمانى مشترک میباشد و این احکام در هر آئین نو نسبت به آئین دیگر تکامل یافتهخیس میباشد تا با مختصات خویشان و ملت نو مطابقت باشد. از‌آنجا‌که آیین اسلام، واپسین آئین الهى میباشد این احکام در اسلام به سیرتکاملاى طرح گردیده که بر همگی اعصار مطابقت باشد و این به معناى اقتباس آئین تازه از آیین قبلی وجود ندارد البته برخى، به جهت عدم فهم این واقعیت، اشتراک بعضى احکام با ادیان دیرین را نشان نقص اسلام مىدانند. عدم جواب صحیح به‌این نکته، ممکن میباشد منشأ سخنانى زیرا عدم فرق فی مابین ادیان و موجه بودن کار به هر دینى شود. از این رو، به بررسى برخى از این سخنان مىپردازیم تا پر‌نور خواهد شد صرف اشتراک احکام در ادیان به معناى یکسان بودن آن احکام وجود ندارد.
الف) روزه
برخى، راجع به روزه نوشتهاند:
«روزه از یهود به اسلام آمده میباشد؛ غایت از مجراى عادات اعراب نا‌آگاهی که روز دهم «عاشورا» یعنى کبور را روزه مىگرفتند. آن‌گاه از مسافرت به مدینه هنگامى که قبله تغییر و تحول کرد، روزه نیز به روزها کم مبدل گردیده است؛ یعنى ده روز اولیه محرم را روزه مىگرفتند و بعد از آن که مسلمانها خرج خویش را از یهود به طور کاملً جداگانه کردند، ماه رمضان به روزه تخصیص یافت.»(12)
بررسى
1ـ این که نقل شده اعراب نادانی روز دهم محرم را روز مىگرفتند، معلوم وجود ندارد از چه منبعى نام برده میباشد؛ چون آدرس حسینیه نصرت مشهد آنچه در کتابهاى گوناگون مىخوانیم، آن میباشد که روزه این روز مرتبط با یهودیان میباشد. در لغتطومار دهخدا آمده میباشد:
«[کب عطر] (واژه و کلمه عبرى به معناى کفاره گناه) دهم روز از تشرین که جهودان در آن روز روزه دارا‌هستند در بازه زمانی بیست و پنج ساعت و آغاز نمایند روز نهم قبل از آفتاب فرو شدن نیم ساعت و به پایان برسد بر روز دهم نیم ساعت قبل از غروب و شاید که‌این کبور آپدیت یک شنبه افتد یا این که سهروز شنبه یا این که آپ تو دیت جمعه و اسم دیگر آن عاشورا باشد.»(13)
2ـ در احادیث شیعه و سنى به اخبارى عکس العمل مىکنیم که روزه روز دهم را مستحب مىدانند(14) و از طرفى در برخى روایات شیعه روزه دریافت کردن این روز، مذمت شد‌ه‌است. برخى، سعى در توده دربین این دو تیم احادیث نمودند که مواردى از این وجه جمعها را نقل مىکنیم:
ـ مرحوم روضه خوان طوسى، بعداز نقل روایات دالّ بر استحباب و روایات دالّ بر جلوگیری کردن رزرو حسینیه نصرت مشهد از روزه در روز دهم محرم در بین آنان اینگونه عده مىنماید که چنانچه روزه براى اندوه باشد عالی میباشد و در‌حالتی که براى سرور و ادب این روز باشد که بنى امیه مىگویند، ممنوع میباشد.(15)
ـ در کناره اینجانب لا یحضره الفقیه به گزارش مرحوم شعرانى مىفرماید:
«اظهر نزد اینجانب این میباشد که خبر ها وارده بر فضل و ادب روزه روز دهم، محمول بر تقیه میباشد و استحباب، آن میباشد که امساک شماره تلفن حسینیه نصرت مشهد بر وجه اندوه تا بعدازظهر، سوای قصد روزه باشد
ثالثا: ادیان پیشین در گیر تحریف جدى گردیدهاند؛ به سیرتکاملاى که از کتابهاى آسمانى زیرا تورات و انجیل چیزى جز اسم نمانده میباشد و دخالت بشر درین کتابها آنقدر آشکار میباشد که حتى یهودیان و مسیحیان به آن اعتراف دارا هستند.
به این ترتیب، پیمان به پلورالیسم دینى و تکثر در آیین، امرى موهوم و بیشتر بازى با لفظ ها میباشد؛ به دلیل آن که آئین در هیچ عصرى داراى کثرت نبوده و وجود ندارد بلکه آیین یک فرمان واحد میباشد (اسلام) البته این که شریعتهاى مختلفى وجود داراست و حتى امورى زمینى زیرا بودایى، شینتو آئین شمرده مىگردد، هیچ گا حسینیه نصرت مشهد ه به معناى آئین آسمانى نبوده و وجود ندارد.(11) در اینجا گفت و گو در ادیان آسمانى میباشد که در هر عصرى یکى بیشتر نبوده و بعداز نزول قرآن کریم ومهربان و رسالت حضرت محمد بن عبدالله صلى الله علیه و آله فقط آئین قابل پیروی، آیین اسلام میباشد و دینهاى طبیعى زیرا بودایى و شینتو، آیین محسوب نمىشوند.
2ـ بررسى بخشى از احکام مشترک در میان اسلام و ادیان دیگر
آنچه گفتیم بخوبى پر‌نور مىسازد که برخى از احکام میان ادیان آسمانى مشترک میباشد و این احکام در هر آئین نو نسبت به آئین دیگر تکامل یافتهخیس میباشد تا با مختصات خویشان و ملت نو مطابقت باشد. از‌آنجا‌که آیین اسلام، واپسین آئین الهى میباشد این احکام در اسلام به سیرتکاملاى طرح گردیده که بر همگی اعصار مطابقت باشد و این به معناى اقتباس آئین تازه از آیین قبلی وجود ندارد البته برخى، به جهت عدم فهم این واقعیت، اشتراک بعضى احکام با ادیان دیرین را نشان نقص اسلام مىدانند. عدم جواب صحیح به‌این نکته، ممکن میباشد منشأ سخنانى زیرا عدم فرق فی مابین ادیان و موجه بودن کار به هر دینى شود. از این رو، به بررسى برخى از این سخنان مىپردازیم تا پر‌نور خواهد شد صرف اشتراک احکام در ادیان به معناى یکسان بودن آن احکام وجود ندارد.
الف) روزه
برخى، راجع به روزه نوشتهاند:
«روزه از یهود به اسلام آمده میباشد؛ غایت از مجراى عادات اعراب نا‌آگاهی که روز دهم «عاشورا» یعنى کبور را روزه مىگرفتند. آن‌گاه از مسافرت به مدینه هنگامى که قبله تغییر و تحول کرد، روزه نیز به روزها کم مبدل گردیده است؛ یعنى ده روز اولیه محرم را روزه مىگرفتند و بعد از آن که مسلمانها خرج خویش را از یهود به طور کاملً جداگانه کردند، ماه رمضان به روزه تخصیص یافت.»(12)
بررسى
1ـ این که نقل شده اعراب نادانی روز دهم محرم را روز مىگرفتند، معلوم وجود ندارد از چه منبعى نام برده میباشد؛ چون آدرس حسینیه نصرت مشهد آنچه در کتابهاى گوناگون مىخوانیم، آن میباشد که روزه این روز مرتبط با یهودیان میباشد. در لغتطومار دهخدا آمده میباشد:
«[کب عطر] (واژه و کلمه عبرى به معناى کفاره گناه) دهم روز از تشرین که جهودان در آن روز روزه دارا‌هستند در بازه زمانی بیست و پنج ساعت و آغاز نمایند روز نهم قبل از آفتاب فرو شدن نیم ساعت و به پایان برسد بر روز دهم نیم ساعت قبل از غروب و شاید که‌این کبور آپدیت یک شنبه افتد یا این که سهروز شنبه یا این که آپ تو دیت جمعه و اسم دیگر آن عاشورا باشد.»(13)
2ـ در احادیث شیعه و سنى به اخبارى عکس العمل مىکنیم که روزه روز دهم را مستحب مىدانند(14) و از طرفى در برخى روایات شیعه روزه دریافت کردن این روز، مذمت شد‌ه‌است. برخى، سعى در توده دربین این دو تیم احادیث نمودند که مواردى از این وجه جمعها را نقل مىکنیم:
ـ مرحوم روضه خوان طوسى، بعداز نقل روایات دالّ بر استحباب و روایات دالّ بر جلوگیری کردن رزرو حسینیه نصرت مشهد از روزه در روز دهم محرم در بین آنان اینگونه عده مىنماید که چنانچه روزه براى اندوه باشد عالی میباشد و در‌حالتی که براى سرور و ادب این روز باشد که بنى امیه مىگویند، ممنوع میباشد.(15)
ـ در کناره اینجانب لا یحضره الفقیه به گزارش مرحوم شعرانى مىفرماید:
«اظهر نزد اینجانب این میباشد که خبر ها وارده بر فضل و ادب روزه روز دهم، محمول بر تقیه میباشد و استحباب، آن میباشد که امساک شماره تلفن حسینیه نصرت مشهد بر وجه اندوه تا بعدازظهر، سوای قصد روزه باشد
مقرنس کاری گلدسته