چون به نزدیک ده رسیدند، جعفر شبان را دیدند که گلهاش را در کنار رویکرد به چرا آورده بود . حسن بن مثله، به در بین گله رفت . آن بز که از پشترمز گله میآمد، به سویش دوید . حسن بن مثله، آن بز را گرفت و خواست پولش را پرداخت کند که جعفر گفت : « به معبود عهد! تا به امروز، من این بز را ندیده بودم و آدرس حسینیه نصرت مشهد هیچ گاه در گلهی من عدم وجود، جز امروز که در میان گله، آن را دیدم و هر یکسری خواستم که آن را بگیرم، میسر نشد » .
پس آن بز را به مقام آوردند و در آن جا سر بریدند .
سید ابوالحسن الرضا به آن محل معهود آمد و حسن بن مسلم را احضار کرد و منافع زمین را از او گرفت .
آن گاه وجوه رهق را نیز از اهالی آن جا گرفتند و به ساختمان مسجد پرداختند و سقف مسجد را با چوب پوشانیدند .
سید ابوالحسن الرضا ، زنجیرها و میخها را به قم آورد و در خانهی خود نگهداری کرد . هر بیمار صعب العلاجی که خود را به این زنجیرها میمالید، در درحال حاضر، شفا مییافت .
ابوالحسن محمد بن حیدر اظهارکرد: «به طور مستفیض شنیدم، بعد که سید ابوالحسن الرضا وفات کرد و در محلهی موسویان (خیابان آذر فعلی) مدفون شد، یک کدام از فرزندانش بیمار گردید . داخل اطاق شده رمز صندوق را برداشت زنجیرها و میخها را نیافت » .
منبع شناسی مسجد جمکران
منابع تاسیس مسجد مقدس جمکران به امر حضرت صاحب و مالک الزمان، ارواحنا فداه، حسینیه نصرت مشهد بر طبق تسلسل زمانی، به شرح ذیل میباشد :
1- اولیه هر کهاین داستان را در کتاب خود آورده، ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه، مشهور به روحانی صدوق (متوفای 381 هجری) می باشد . او، مشروح آن را در کتاب «مونس الحزین فی معرفة الحق و الیقین» درج کرده است .
با دقت بدین که تاسیس این مسجد در بعدازظهر روحانی صدوقرحمه الله واقع شده، و او در قم زندگی میکرد، طبعا، کلیهی جزئیات آن را بدون واسطه از حسن بن مثله، و سید ابوالحسن الرضا و دیگر شاهدان عینی، شنیده و نقل کرده است .
کتاب مونس الحزین، همانند دهها اثر گرانبهای دیگر شیخ صدوق، در حین زمان، از میان رفته و به دست ما نرسیده هست .
2- حسن بن محمد بن حسن قمی، معاصر شیخ صدوق، صاحب کتاب گران سنگ« تاریخ قم» ، شرح آن واقعه را از کتاب روحانی صدوق نقل کرده است .
کتاب تاریخ قم در بعد از ظهر روضه خوان صدوق، به سال 378 هجری، در بیستباب به رزرو حسینیه نصرت مشهد حرفهی تحریر در آمده می باشد .
3- حسن بن علی بن حسن بن عبدالملک قمی، به سال 865 هجری آن را به فارسی ترجمه کرده است .(الذریعه، ج 3، ص 276 ) .
4- متن عربی کتاب، به دست مولی محمد باقر مجلسی، (متوفای 1110 هجری) نرسیده، اما ترجمهی فارسی آن به دست او رسیده [ بحار، ج 1، ص 42 ] و احادیث مربوط به قم را در جلد «السماء و العالم» از آن قصه کرده است [11]
5ـ سید نعمتالله جزائری، صاحب « انوار نعمانیه» (متوفای 1112 هجری) ترجمهی فارسی آن را دیده و داستان تاسیس مسجد مقدس جمکران را با خط خود، از آن استنساخ کرده است (بحار، ج53، ص 254 ) .
6ـ طلبه فرزانهی علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی، (متوفای 1130 هجری) نسخهای از ترجمهی آدرس حسینیه نصرت مشهد فارسی آن را در بیست باب، در قم مشاهده کرده و گزارش آن را در تایپ کردن گرانبهای خود آورده و تصریح کرده که این ترجمه، به سال 865 هجری، به امر خواجه فخرالدین ابراهیم، صورت گرفته می باشد .
چون به نزدیک ده رسیدند، جعفر شبان را دیدند که گلهاش را در کنار رویکرد به چرا آورده بود . حسن بن مثله، به در بین گله رفت . آن بز که از پشترمز گله میآمد، به سویش دوید . حسن بن مثله، آن بز را گرفت و خواست پولش را پرداخت کند که جعفر گفت : « به معبود عهد! تا به امروز، من این بز را ندیده بودم و آدرس حسینیه نصرت مشهد هیچ گاه در گلهی من عدم وجود، جز امروز که در میان گله، آن را دیدم و هر یکسری خواستم که آن را بگیرم، میسر نشد » .
پس آن بز را به مقام آوردند و در آن جا سر بریدند .
سید ابوالحسن الرضا به آن محل معهود آمد و حسن بن مسلم را احضار کرد و منافع زمین را از او گرفت .
آن گاه وجوه رهق را نیز از اهالی آن جا گرفتند و به ساختمان مسجد پرداختند و سقف مسجد را با چوب پوشانیدند .
سید ابوالحسن الرضا ، زنجیرها و میخها را به قم آورد و در خانهی خود نگهداری کرد . هر بیمار صعب العلاجی که خود را به این زنجیرها میمالید، در درحال حاضر، شفا مییافت .
ابوالحسن محمد بن حیدر اظهارکرد: «به طور مستفیض شنیدم، بعد که سید ابوالحسن الرضا وفات کرد و در محلهی موسویان (خیابان آذر فعلی) مدفون شد، یک کدام از فرزندانش بیمار گردید . داخل اطاق شده رمز صندوق را برداشت زنجیرها و میخها را نیافت » .
منبع شناسی مسجد جمکران
منابع تاسیس مسجد مقدس جمکران به امر حضرت صاحب و مالک الزمان، ارواحنا فداه، حسینیه نصرت مشهد بر طبق تسلسل زمانی، به شرح ذیل میباشد :
1- اولیه هر کهاین داستان را در کتاب خود آورده، ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه، مشهور به روحانی صدوق (متوفای 381 هجری) می باشد . او، مشروح آن را در کتاب «مونس الحزین فی معرفة الحق و الیقین» درج کرده است .
با دقت بدین که تاسیس این مسجد در بعدازظهر روحانی صدوقرحمه الله واقع شده، و او در قم زندگی میکرد، طبعا، کلیهی جزئیات آن را بدون واسطه از حسن بن مثله، و سید ابوالحسن الرضا و دیگر شاهدان عینی، شنیده و نقل کرده است .
کتاب مونس الحزین، همانند دهها اثر گرانبهای دیگر شیخ صدوق، در حین زمان، از میان رفته و به دست ما نرسیده هست .
2- حسن بن محمد بن حسن قمی، معاصر شیخ صدوق، صاحب کتاب گران سنگ« تاریخ قم» ، شرح آن واقعه را از کتاب روحانی صدوق نقل کرده است .
کتاب تاریخ قم در بعد از ظهر روضه خوان صدوق، به سال 378 هجری، در بیستباب به رزرو حسینیه نصرت مشهد حرفهی تحریر در آمده می باشد .
3- حسن بن علی بن حسن بن عبدالملک قمی، به سال 865 هجری آن را به فارسی ترجمه کرده است .(الذریعه، ج 3، ص 276 ) .
4- متن عربی کتاب، به دست مولی محمد باقر مجلسی، (متوفای 1110 هجری) نرسیده، اما ترجمهی فارسی آن به دست او رسیده [ بحار، ج 1، ص 42 ] و احادیث مربوط به قم را در جلد «السماء و العالم» از آن قصه کرده است [11]
5ـ سید نعمتالله جزائری، صاحب « انوار نعمانیه» (متوفای 1112 هجری) ترجمهی فارسی آن را دیده و داستان تاسیس مسجد مقدس جمکران را با خط خود، از آن استنساخ کرده است (بحار، ج53، ص 254 ) .
6ـ طلبه فرزانهی علامه مجلسی، میرزا عبدالله افندی، (متوفای 1130 هجری) نسخهای از ترجمهی آدرس حسینیه نصرت مشهد فارسی آن را در بیست باب، در قم مشاهده کرده و گزارش آن را در تایپ کردن گرانبهای خود آورده و تصریح کرده که این ترجمه، به سال 865 هجری، به امر خواجه فخرالدین ابراهیم، صورت گرفته می باشد .